Switch Case-ன் Variable போல கல்லூரியிறுதி
நம் கனவுகளின் பாதைகளை வேறாக்கியது .
மழை கண்ட மரமாய் உடல் பருத்தது. ஆனால்
மனம் புரியும் நட்பின் வட்டம் சிறுத்தது.
கையடக்க i-phone-ல் உலகமே உள்ளது. ஆனால்
அடிக்கடி SMS அனுப்ப ஆர்வமும் இல்லை,
Nokia 1100-வைப் போல் வசதியும் இல்லை.
பல கை அளாவிய Mess Noodles
Italian Restaurant -ல் கிடைப்பதில்லை.
Krishna Bakes Coffee-யின் சுவையை
Cafe Coffee Day கூட தருவதில்லை.
அனுதினமும் அன்பைப் பொழிந்த தோழிகள்
திருமணத்திற்கு அழைக்க மட்டுமே
அலை பேசுவதுண்டு. அதிலும் சிலவை
சம்பிரதாய மின்னஞ்சல்களாக மட்டும்.
இன்றிரவாவது நண்பனை அழைக்க
மனம் நினைக்கும். ஆனால், இடையராத
பளுவினால் தூக்கம் வந்து தொலைக்கும்.
அரிதாய் நண்பர்களை சந்திக்கும் போது
நிகழ்களைப் பேசவே நேரமில்லை.
நினைவுகளை எவ்விதம் பேச?